–en waarom ook moeders nog naar school gaan- Ik kijk op van het opengeslagen wetboek dat voor me ligt. Magalie kijkt me vanaf de andere kant van mijn werktafel aan. Haar hoofd in haar handen en haar ellebogen leunend op een stapel ordners. Ik knik. ‘Ja, dat had gekund.’. Een carrière buiten klinkt op het…
Auteur: Christel
‘Voor het geval dat ze later de CEO van Ahold wordt.’
–over kleine meisjes die groot worden, ook als ze nog klein zijn- ‘Dus ze heet eigenlijk niet Max.’, de moeder van Magalie’s klasgenootje Saar kijkt me vragend aan. ‘Nope. Ze heet Magalie. Maar wordt vanaf haar geboorte al Max genoemd. Als roepnaam. Zo stond het ook op haar geboortekaartje.’. Magalie slaat haar armpjes om mijn…
‘Die leeftijd waarop je zowel de vader als de zoon kunt daten.’
–en waarom dat niet per se het speelveld opengooit- ‘Chris, serieus echt. Gadverdamme.’ Bas. Meer specifiek: hardlopen met Bas. Nou ja, ik loop hard en Bas ontbijt. Ik neem hem mee via mijn AirPods. We noemen dit ‘hollen met Bas’. Met allebei drukke levens is dit de manier om onze vriendschap te onderhouden. Het gras…
‘En de grootste natuurramp is mijn zusje.’
–en waarom blauwhelmen in de basiscursus ouderschap hoort- ‘Je hebt WAT gezegd?’. Max staat met de armen in haar zij op haar stoel. Het is half zeven op woensdagavond. We zitten aan tafel. Quint hield vandaag zijn spreekbeurt. Over natuurrampen. Vulkanen, overstromingen, tornado’s. En dus blijkbaar over zijn zusje. Stoïcijns schept hij nog wat kip…
‘Nou, gewoon met dat roze mes.’
– en waarom ‘adem in, adem uit’ een lifestyle is – Ik loop nietsvermoedend de keuken in. Op dat ‘nietsvermoedend’ kan ik niet voldoende nadruk leggen. En door. Nietsvermoedend dus. Om mijn dochter met een keurig afgesneden stuk taart op een bordje aan het aanrecht te zien staan. Op dat wiebelige krukje waar ik gemiddeld…
‘Ik meer van jou.’
– en waarom het waarschijnlijk evenveel is – Quint stapt uit de bakfiets, pakt zijn rugzak en draait zich naar me toe voor een kus. ‘Nope, ik meer van jou.’, fluister ik. Hij stapt richting het hek van de school. Een no nonsense ‘Ik meer van jou.’ fladdert achter hem aan. ‘Wil je een kus,…
‘Dus. Dat.’
en waarom stopwoordjes af en toe best de lading dekken ‘Je weet toch dat je een stopwoordje hebt?’ Het is vuilnisophaaldag. En ik loop – de kids net naar school gebracht – met twee vuilniszakken met geel ‘KOMO’-logo te zeulen. En bel met Bas. We noemen dit ‘Vuilnis en Bas’. Zo is er ook ‘Hollen…
‘Catching flights, not feelings, baby.’
en waarom heel even op vliegtuigmodus het hoofd af en toe kan resetten ‘Ah Chris, houd op met me. Die kan ik niet meer horen. Ik kan m’n Instagram niet opengooien of er is wel een of andere influencer die met een koffertje door het gangpad van de eerste de beste city hopper naar Marbella…
‘Mam, ik ben echt mooi.’
– en waarom transgenerationeel trauma doorbreken een werkwoord is – Max staat voor de grote passpiegel in mijn slaapkamer. De spiegel kocht ik jaren geleden voor ons vorige huis. Voor boven de schouw. In het huis waar we nu wonen staat de schouw vol met legoknutsels, foto’s en souvenirs van mooie reizen. De passpiegel verhuisde…
‘Fifty shades of blue.’
en waarom dit dus niet over een boek gaat Ik tuur met mijn hand boven mijn ogen naar het groepje meeuwen dat op de rots iets verderop aan het vergaderen is. Achter de vliegende ratten (Max’ woorden – al gaf ik haar de voorzet) laat de Adriatische Zee meer tinten blauw zien dan ik wist…