– en waarom donkere humor een ideaal coping mechanisme is – Elisabeth lacht en kijkt me vanaf de bank aan. ‘Wow. Ik zei alleen maar dat ik liever geen zwarte thee heb.’ Ik loop richting keuken om de waterkoker aan te slingeren. En zet de verse muntthee alvast naast de theepot. Zo’n ouderwetse. Met een…
Tag: bewustemoeder
‘Als ik 16 ben ga ik bij mijn broer wonen.’
– en waarom mijn zoon dat niet zo’n goed idee vindt – Ik zet de gaspit lager en kijk Magalie aan. ‘Nou, ik gok van niet.’ 3, 2, 1. ‘Mahahaaaaaaam!’ Het kleine stuk kwikzilver naast me springt op m’n rug. Om zich er vervolgens weer vanaf te worstelen. Context voor de lezer. Het gaat over…
‘Hij doet het nog, mama!’
–en wat mijn kinderen nog meer over onze geriatrische kat te zeggen hebben- Magalie loopt de keuken in. ‘Frits leeft nog.’ Frits is onze geriatrische Brits Korthaar. De (gecastreerde) Kater Familias. 17 jaar oud. En nog net zo zacht als hij als kitten was. Frits en ik zijn huisgenoten sinds een maand voor mijn afstuderen…
‘Je had ook boswachter kunnen worden.’
–en waarom ook moeders nog naar school gaan- Ik kijk op van het opengeslagen wetboek dat voor me ligt. Magalie kijkt me vanaf de andere kant van mijn werktafel aan. Haar hoofd in haar handen en haar ellebogen leunend op een stapel ordners. Ik knik. ‘Ja, dat had gekund.’. Een carrière buiten klinkt op het…
‘Voor het geval dat ze later de CEO van Ahold wordt.’
–over kleine meisjes die groot worden, ook als ze nog klein zijn- ‘Dus ze heet eigenlijk niet Max.’, de moeder van Magalie’s klasgenootje Saar kijkt me vragend aan. ‘Nope. Ze heet Magalie. Maar wordt vanaf haar geboorte al Max genoemd. Als roepnaam. Zo stond het ook op haar geboortekaartje.’. Magalie slaat haar armpjes om mijn…
‘Nou, gewoon met dat roze mes.’
– en waarom ‘adem in, adem uit’ een lifestyle is – Ik loop nietsvermoedend de keuken in. Op dat ‘nietsvermoedend’ kan ik niet voldoende nadruk leggen. En door. Nietsvermoedend dus. Om mijn dochter met een keurig afgesneden stuk taart op een bordje aan het aanrecht te zien staan. Op dat wiebelige krukje waar ik gemiddeld…
‘Ik meer van jou.’
– en waarom het waarschijnlijk evenveel is – Quint stapt uit de bakfiets, pakt zijn rugzak en draait zich naar me toe voor een kus. ‘Nope, ik meer van jou.’, fluister ik. Hij stapt richting het hek van de school. Een no nonsense ‘Ik meer van jou.’ fladdert achter hem aan. ‘Wil je een kus,…
‘Dus. Dat.’
en waarom stopwoordjes af en toe best de lading dekken ‘Je weet toch dat je een stopwoordje hebt?’ Het is vuilnisophaaldag. En ik loop – de kids net naar school gebracht – met twee vuilniszakken met geel ‘KOMO’-logo te zeulen. En bel met Bas. We noemen dit ‘Vuilnis en Bas’. Zo is er ook ‘Hollen…
‘Mam, ik ben echt mooi.’
– en waarom transgenerationeel trauma doorbreken een werkwoord is – Max staat voor de grote passpiegel in mijn slaapkamer. De spiegel kocht ik jaren geleden voor ons vorige huis. Voor boven de schouw. In het huis waar we nu wonen staat de schouw vol met legoknutsels, foto’s en souvenirs van mooie reizen. De passpiegel verhuisde…
‘Fifty shades of blue.’
en waarom dit dus niet over een boek gaat Ik tuur met mijn hand boven mijn ogen naar het groepje meeuwen dat op de rots iets verderop aan het vergaderen is. Achter de vliegende ratten (Max’ woorden – al gaf ik haar de voorzet) laat de Adriatische Zee meer tinten blauw zien dan ik wist…