en andere termen die hier in huis heel goed werken Ik pak gedachteloos de garde uit de emaille pot naast het fornuis (ooit gekocht op een marktje op Ile d’ Oleron) en geef deze aan Max. De pollepel die ze aanvankelijk gebruikte om in de pan met saus te roeren voldeed duidelijk niet. Met de…
Tag: bewustemoeder
‘De Leeuw, de Blikken man en de Vogelverschrikker’
en waarom Dorothy niet langer in Kansas is ‘Toto, we’re not in Kansas anymore.’ Vriendinnetje Saar kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen over haar wijnglas aan. ‘Je bent wat niet meer?’ ‘In Kansas.’ Ik wijs op mijn oranje sandalen. Ze zijn weliswaar niet knalrood zoals Dorothy’s magische stappers, maar close enough voor een verwijzing naar de…
‘Mijn haar waait!’
– en waarom de wereld door de ogen van mijn kinderen zoveel vrijer is- Ik trap de bakfiets stilletjes vloekend door de windtunnel die de Laan heet. Over het stuur gebogen. Wind vol in het snaveltje. Haar door de miezer aan mijn wangen geplakt. Ik geef mezelf een pluim omdat ik de regenhuif gisteren van…
‘Mam! Ronnie heeft mijn tekening opgegeten!’
– en waarom een robotstofzuiger toch een goed idee is – ‘Mahaaaam!’ Send. Ik gooi de e-mail waar ik aan zat te werken over de schutting en loop de trap af – in de richting van de uitroepen van mijn dochter. ‘Stomme Ronnie!’. ‘Post-apocalyptische chaos’ dekt bij lange na niet de lading van wat ik…
‘Serieus, dat ik daar een oppas voor heb laten komen.’
– en hoe ik mij als bijna veertiger door de datingwereld laveer – Ik luister naar het lachsalvo aan de andere kant van de lijn. Dat inmiddels overgaat in een verontrustend geproest. ‘Bas, doe je het nog?’ Meer geproest. ‘Ver-‘. ‘keer-‘. ‘de’. ‘gat’. Hij lijkt het nog te doen. Ik heb geen medelijden met hem….
‘Mama heeft een hartjesbuik.’
– en waarom anders ook heel mooi is- Ik kijk opzij. ‘Heb je één tel?’ De au-pair van Quint’s vriendje knikt. ‘Max! Wil je even komen?’ Terwijl de kleine stuiterbal over het schoolplein naar me toe huppelt sluit ik snel Quint’s speelafspraakje kort. Oké. Done. Nu Max. ‘Wat was dat over die hartjesbuik, lief?’ Max…
‘Zandengel!’
– en waarom je het leven af en toe bij de cojones moet pakken – ‘Max. Serieus. Waarom echt?’ Ik kan nog net voorkomen dat Max ook haar hoofd met bijbehorende bos rode krullen in het zand van de zandverstuiving parkeert om de zojuist aangekondigde ‘zandengel’ te maken. Note to self: ik geef punten voor…
‘Die tatoeage kan er dus niet meer af, ‘hè?’
-en waarom omdenken ook denken is- Max’ vriendinnetje Louise kijkt me wijsneuzerig aan. Met haar wijsvinger wrijft ze over de letters op mijn pols. Ik lach. ‘Ja, terrorkabouter, dat weet ik.’ Ik doe mijn best om haar streng aan te kijken. En faal jammerlijk. ‘IK BEN GEEN KABOUTER.’ Ik maak intern een aantekening dat ze…
‘Als je de ring niet mooi vindt, pak ik die van mama.’
-en hoe een kind van een bewust alleenstaande moeder toch het concept huwelijk lijkt te begrijpen- Ik kijk op van mijn laptop. Aan de andere kant van de eettafel – en favoriete werkplek – zit Max met haar vriendje Leo. Een wirwar van viltstiften verspreid rondom twee inmiddels fel ingekleurde A4-tjes. ‘Ik vind de ring…
‘Ik zou willen dat ik dit verzon.’
en waarom ik het dus echt niet verzin Ik wacht geduldig tot onze hond Scottie klaar is met het bewateren van die eenzame madelief links van me. Je kunt zeggen wat je wilt, maar de gecastreerde goedzak is wel grondig. ‘Shut the front door, Chris. Dit verzin je.’, hoor ik aan de andere kant van…