-en waarom er zonder chaos toch niets aan is – Ik kijk in de achteruitkijkspiegel. Magalie houdt zich op de achterbank van de gehuurde jeep vast aan zowel de hoofdsteun als de handgreep boven haar. ‘Serieus, mam! Waarom?’, zet ze haar verbale aanval voort. Ik schud lachend mijn hoofd. Zo erg is het nu ook…
Tag: bewustemoeder
‘Luduvudu. Duh.’
– en waarom ik nog steeds ‘lang leve de liefde’ van m’n dak schreeuw – Ik droog mijn haar met de bontgekleurde handdoek die ik jaren geleden als ‘finisher’ gift (beter dan ‘weer’ een t-shirt) bij de halve marathon van Keulen kreeg. De douche stoomt nog na met de geur van Kneipp’s patchoeli-lijn. Vanuit mijn…
‘Het leven is een zure bom, maar we happen ‘m samen weg.’
– en waarom geluk eigenlijk niet zo moeilijk is – November 2024 ‘Bas, hoe dan?’ Ik verslik me proestend van het lachen in de slok matcha (het blijft tenslotte Utrecht-Oost) die ik net naar binnen probeerde te werken. ‘Nou, Chris, dat is toch zo?’ Z’n metafoor is wat kleurrijk, maar he’s not wrong. Meer dan…
‘Coco en ik hebben een momentje.’
– en waarom een diergaarde in huis best een goed plan is – Quint zit knuffelend met onze poes Coco op de bank. Coco uitgestrekt op haar ruggetje. Quint met zijn hand kroelend over haar buikje. En afgaand op het statement van mijn zoon hebben ze dus een momentje. Magalie kijkt over haar schouder naar…
‘It takes a village…’
– en waarom het met village niet alleen gemakkelijker, maar ook leuker is – ‘…to raise a child.‘, vult vriendinnetje Emma aan. Ik schud mijn hoofd. Vroeger gooide ik ‘m er ook standaard in. ‘It takes a village to raise a child.‘ Nu, tien jaar moederschap verder en nog elke dag bijlerend (want heel eerlijk,…
‘Mag ik ook wat polonaisesaus?’
– en waarom je de zin niet altijd correct hoeft terug te geven – Ik kijk op van mijn bord met porridge. Schotse porridge met een toef suiker. Ik ga er al jaren goed op. En vandaag een jaartje extra. Ik tik nu officieel level 41 aan. Magalie kijkt haar broer vragend aan. Een half…
‘Pak gewoon iets scherps en beuk het in.’
– en waarom een zachte handschoen niet altijd de beste optie is – Ik kijk opzij. Magalie staat op haar teentjes om in de pan met gehakt te kijken. In mijn linkerhand heb ik een blik kidneybonen. In mijn rechterhand het afgebroken lipje om said blik open te krijgen. En ik vraag me lachend af…
‘Doortrekken is hier in huis blijkbaar volledig optioneel.’
– en waarom ‘Pick your battles’ een lifestyle is – ‘Chris!’ Proestend probeert Bas te voorkomen dat zijn koffie zich richting luchtpijp verplaatst. Althans, zo klinkt het door m’n oortjes. ‘Wat een varkens.’ Hij heeft een punt. Wel lieve varkentjes overigens. Maar ik ben lichtelijk bevooroordeeld. Aangezien ik said varkentjes gebaard heb. Ik trek de…
‘I’ve got a blank space, baby and I’ll write your name.’
– over opgroeien in the Era of Taylor Swift – Luidkeels meezingend danst Magalie door de keuken. Etenstijd staat hier gelijk aan samen koken en dus aan keukendansen. Het leven is te kort en te leuk om niet door de keuken te zwieren. Feit. De deal is dat Quint en Magalie om de beurt een…
‘’Eén tel, ik moet even iets managen.’
– en waarom het nooit maar een tel duurt – ‘Heet het toevallig, Magalie?’, is Bas’ droge reactie vanaf de andere kant van de lijn. Ik loop richting het geplons dat uit de keuken komt. En tref daar – op dat beruchte zwarte klapkkrukje – mijn dochter aan. Aan het aanrecht. De gootsteen heeft een…