– en waarom een diergaarde in huis best een goed plan is – Quint zit knuffelend met onze poes Coco op de bank. Coco uitgestrekt op haar ruggetje. Quint met zijn hand kroelend over haar buikje. En afgaand op het statement van mijn zoon hebben ze dus een momentje. Magalie kijkt over haar schouder naar…
‘Waarom staat je scooter hier?’
– en waarom schermtijd niet altijd een dingetje hoeft te zijn – Ik kijk opzij. Quint en Magalie zijn – respectievelijk – 10 en 8 jaar oud. Jaren verwijderd van een scooter. Ik zie de iPads in hun handen. De iPads die ik vanochtend maar wat graag naar ze toe schoof. De maximum schermtijd schuif…
‘It takes a village…’
– en waarom het met village niet alleen gemakkelijker, maar ook leuker is – ‘…to raise a child.‘, vult vriendinnetje Emma aan. Ik schud mijn hoofd. Vroeger gooide ik ‘m er ook standaard in. ‘It takes a village to raise a child.‘ Nu, tien jaar moederschap verder en nog elke dag bijlerend (want heel eerlijk,…
‘Mag ik ook wat polonaisesaus?’
– en waarom je de zin niet altijd correct hoeft terug te geven – Ik kijk op van mijn bord met porridge. Schotse porridge met een toef suiker. Ik ga er al jaren goed op. En vandaag een jaartje extra. Ik tik nu officieel level 41 aan. Magalie kijkt haar broer vragend aan. Een half…
‘Pak gewoon iets scherps en beuk het in.’
– en waarom een zachte handschoen niet altijd de beste optie is – Ik kijk opzij. Magalie staat op haar teentjes om in de pan met gehakt te kijken. In mijn linkerhand heb ik een blik kidneybonen. In mijn rechterhand het afgebroken lipje om said blik open te krijgen. En ik vraag me lachend af…
‘Doortrekken is hier in huis blijkbaar volledig optioneel.’
– en waarom ‘Pick your battles’ een lifestyle is – ‘Chris!’ Proestend probeert Bas te voorkomen dat zijn koffie zich richting luchtpijp verplaatst. Althans, zo klinkt het door m’n oortjes. ‘Wat een varkens.’ Hij heeft een punt. Wel lieve varkentjes overigens. Maar ik ben lichtelijk bevooroordeeld. Aangezien ik said varkentjes gebaard heb. Ik trek de…
‘I’ve got a blank space, baby and I’ll write your name.’
– over opgroeien in the Era of Taylor Swift – Luidkeels meezingend danst Magalie door de keuken. Etenstijd staat hier gelijk aan samen koken en dus aan keukendansen. Het leven is te kort en te leuk om niet door de keuken te zwieren. Feit. De deal is dat Quint en Magalie om de beurt een…
‘’Eén tel, ik moet even iets managen.’
– en waarom het nooit maar een tel duurt – ‘Heet het toevallig, Magalie?’, is Bas’ droge reactie vanaf de andere kant van de lijn. Ik loop richting het geplons dat uit de keuken komt. En tref daar – op dat beruchte zwarte klapkkrukje – mijn dochter aan. Aan het aanrecht. De gootsteen heeft een…
‘Het enige zwarte hier in huis is mijn ziel.’
– en waarom donkere humor een ideaal coping mechanisme is – Elisabeth lacht en kijkt me vanaf de bank aan. ‘Wow. Ik zei alleen maar dat ik liever geen zwarte thee heb.’ Ik loop richting keuken om de waterkoker aan te slingeren. En zet de verse muntthee alvast naast de theepot. Zo’n ouderwetse. Met een…
‘Als ik 16 ben ga ik bij mijn broer wonen.’
– en waarom mijn zoon dat niet zo’n goed idee vindt – Ik zet de gaspit lager en kijk Magalie aan. ‘Nou, ik gok van niet.’ 3, 2, 1. ‘Mahahaaaaaaam!’ Het kleine stuk kwikzilver naast me springt op m’n rug. Om zich er vervolgens weer vanaf te worstelen. Context voor de lezer. Het gaat over…